Naar beneden
Gisteren mocht je voor het eerst weer mee in de rolstoel, van de afdeling af. Het was jammer, dat je heel diep in slaap was toen we bij je kwamen, waardoor je lang duf bleef, maar je zat wel geinteresseerd om je heen te kijken. Dat is nog eens wat anders dan telkens die zelfde kamer. Het glazen dak trok vooral je aandacht. Je houdt echt van licht en van patronen!
Woensdag verhuis je naar de afdeling neurologie, om weer een tussenstapje naar “gewoon” wonen te doen. Wel jammer van al die zusters en broeders waar we al zo aan gewend zijn.