Langzaam vooruit
Vanochtend is de tracheastoma eruit gehaald. Dat betekent, dat de longontsteking voldoende hersteld is en dat Arie in staat is eventueel slijm zelf op te hoesten.
Toen we even na twaalven bij hem kwamen lag hij net weer in bed, nadat hij een tijd in de stoel had gezeten. En nadat de “trach” eruit gehaald was. Arie was duidelijk vermoeid van de gebeurtenissen, het is ook niet niks. Hij draaide zich weer in zijn favoriete houding en viel af en toe in slaap. We zagen hem nog wel af en toe knipperen met zijn ogen.
Hij blijft tot morgenochtend nog ter observatie op de MC, daarna wordt hij overgeplaatst naar de neuro-afdeling en daarna….hopelijk snel naar huis.
De neussonde zit er nog in, Arie krijgt af en toe wat hapjes vla. Als hij alerter wordt, kan dat uitgebreid worden. We willen zelf wel zoveel mogelijk info verzamelen over de voors en tegens van een maagsonde, een zgn. peg-sonde. Al eerder is Arie bekeken door het “eet-team” in het Academisch ziekenhuis Utrecht. Daar bleek, dat het vaak mis gaat met het slikken, omdat Arie niet altijd op tijd zijn luchtpijp afsluit. We vinden dat we daar ook definitief een beslissing over moeten nemen. Is Arie toe aan zo’n sonde, is het nog verantwoord hem “gewoon” te laten eten, of onthouden we hem teveel, als we kiezen voor een peg? Donderdag hebben we een gesprek met de diëtiste van de Hartenberg.