Afscheid
Op vrijdag 21 september nemen we afscheid van Nieuwstraat 2. Je bent daar in maart ziek de woning uitgegaan en na de lange ziekenhuis periode niet meer terug gekomen. Het is fijn om daar weer even te zijn. Er was wat onduidelijkheid over het vervoer, maar uiteindelijk brengt de taxi jou bij de Hartenberg. Jannie begeleidt je, fijn dat ze dat wil doen. We drinken even wat en gaan dan naar de snoezelruimte. Daar heb jij altijd van genoten en het is leuk daar weer eens te zijn. We leggen jou natuurlijk bij de bubbelbuizen.
Erica vindt het ook leuk jou weer eens te zien. Hier staat ze met jou en Jannie op de foto.
Wat we ook heel erg waarderen, is dat de andere ouders er ook zijn. We hebben al die jaren heel veel besproken en lief en leed gedeeld. We zijn heel blij met de plek op je nieuwe groep, die zeker goed voor jou is, maar we missen nog wel een beetje de gezelligheid van Nieuwstraat.
Na het snoezelen gaan we weer naar de groep en daar staat een saladebuffet klaar. Wat gezellig. Eerst nog even speechen, want we willen iedereen heel hartelijk bedanken voor de goede zorgen en de fijne contacten.
Kees bedankt iedereen hartelijk, zowel personeel als ouders en Arie “geeft” badspeelgoed voor de bewoners en iedere ouder krijgt een fles wijn, omdat we bij verschillende gelegenheden het glas geheven hebben. Voor Anita is er ook een fles, maar dan één met badschuim en een zacht sjaaltje erom. En we doen een duitje in de personeelspot.
Daarna is het de beurt aan Erica en zij heeft voor Arie verschillende cadeautjes. Arie vindt het interressant en pakt eerst een dekbedhoeslaken uit.
Het papier erom heen is ook erg mooi. Uit het tweede pakje komt een mooi Nijntje boekje om voor te lezen.
Dan is het de beurt aan Ingrid, die namens alle ouders een speeltje aanbiedt, waarin telkens een lichtje flikkert, dat is mooi natuurlijk.
Inmiddels staat de taxichauffeur al voor het raam te trappelen van ongeduld en Arie’s tijd zit erop. Het is ook lang genoeg geweest. Jannie heeft hem tijdens het snoezelen al een keer uit moeten zuigen en Arie is best moe van al het ongewone. Maar het is fijn hier nog even geweest te zijn!
Voor de achterblijvers is er de taak om van het saladebuffet te gaan genieten, onder het genot van een glaasje wijn, wat prima lukt. We praten nog even gezellig na.
Als Arie thuis komt is zijn saturatie wel erg laag:75! Ook de volgende morgen wil het nog niet zo en de HAP komt langs om Arie diep uit te zuigen. Dat helpt, hij knapt er flink van op.