EMB-dag
Maandag 12 maart zijn we toch nog naar de EMB-dag op de Hartenberg geweest. Net als twee jaar geleden, waren er twee hele dagen gereserveerd voor bewoners met een Ernstig Meervoudige Beperking. Dit jaar was het thema : “Bewegen” en dat werd op verschillende manieren uitgewerkt.
We werden ontvangen met koffie en gebak en twee clowns. Om 10 u begonnen wij in de kerkzaal met bewegen bij een dvd met liedjes. De “beweegster”probeerde ons ook aan het bewegen te krijgen. Arie heb ik maar rustig laten zitten, omdat hij niet zo erg in goed in zijn doen was; de avond en nacht ervoor had hij weer een toeval, met weer een beetje overgeven. De arts was nog geweest. maar gaf wel groen licht om deze dag mee te gaan maken. Het was wel erg leuk om te zien, hoe de begeleiders van de dagopvang van jou omgingen met hun clienten. zo enthousiast als zij zijn.
Hierna gingen we naar de regenboogzaal, waar het over “doedels” ging. Dat betekent, dat er huis-tuin-en keuken materiaal wordt ingezet; dit keer rond het thema “fiets”. Toen we binnenkwamen draaide er een vrolijk, eigentijds liedje over de fiets en daarna werd iedereen om de beurt zingend begroet door Trifena. Daarna was het de bedoeling om de deelnemers met allerhande materialen, die bij de fiets horen, te activeren. Zo waren er (knipper)lichtjes, een felgeel klittenbandje, wat je om je arm kan doen, zodat je goed zichtbaar bent op de fiets, maar wat zo’n leuk geluis maakt, als je hem lostrekt, een bak met water, waar bubbels in geblazen worden met een beetje sop. Maar ook een binnenband, die je om de benen van iemand kan doen en op die manier zijn benen voorzichtig op en neer kunt bewegen. Bij de lichtjes en het klittenband is het de bedoeling, dat je, door het omhoog en opzij te bewegen, in ieder geval probeert je uit te nodigen het te volgen met je ogen. Zo maak je een beweging, ook al is die maar heel klein. Het was erg leuk om zo bezig te zijn. Het geheel werd weer afgesloten door een afscheidsliedje.
Daarna was het tijd voor de lunch. jou heb ik naar de woning gebracht, zodat je even heerlijk op je zitzak kon zitten dutten. Ik heb genoten van een voortreffelijke lunch met soep, broodjes en salade en zelfs een lekker toetje. En natuurlijk tijd om even gezellig te praten met de leiding van jou Doedacgroep.
Na de lunch heb ik je weer opgehaald en zijn we via het belevingspad in de zon, die inmiddels heerlijk was gaan schijnen, naar de gymzaal gelopen. Tijdens dat pad was er van alles te beleven: er hingen vrolijke sjaals te bewegen in de wind, er was een regenbui onderweg (tuinsproeier) waartegen je je kon beschermen d.m.v. een aangereikte paraplu, en er hing een regenboogscherm boven het pad. We hebben extra lang genoten van de zon en zijn daarna binnen op de foto geweest, beiden met een mooie glitterhoed op!
In de gymzaal was het de bedoeling te gaan bewegen; maar, even uit je rolstoel en een klein rondje lopen, was wel het maximim voor deze dag. Daarna hebben we nog even een konijn “geknuffeld”, hij mocht op je blad staan en we voelden samen even hoe zacht hij (of was het een zij?) was.
We liepen op ons gemak terug naar de kerkzaal en stonden nog even stil bij het herdenkingsmonument voor allen, die overleden. Wij dachten natuurlijk aan oom Huib en oma de Fijter.
In de kerk was er nog wat te drinken en daarna was het hoog tijd voor jou om naar huis te gaan.
Nadat ik naar huis was gegaan, kreeg je aan het eind van de middag een insult en ’s avonds kreeg je koorts en ben ik om 22.00 u nog naar je wezen kijken, omdat de HAP gebeld was. De arts conctateerde een longontsteking en ik heb bij het ziekenhuis in Ede nog een antibioticakuur gehaald. De hele week bleef je ziek thuis.