Snoezelen
Het gaat gelukkig weer de goede kant op met Arie. Hij heeft nog een paar keer overgegeven, maar de AVG-arts denkt dat het van de te hoge dosering van de dyphantoine is gekomen. die is inmiddels naar beneden gegaan; dat is ook beter voor de lamictalspiegel, want die werd door dat nieuwe medicijn naar beneden gedrukt. Arie is een stuk vrolijker, dan in het ziekenhuis. Hij gaat sinds vorige week weer een poosje naar de dagopvang. ’s Morgens slaapt hij altijd nog uit tot een uur of 10. Na de middag gaat hij naar Doedac en vanaf volgende week zal dat van half 2 tot half 4 zijn.
Vanavond zijn Kees, Wilco, Robin en ik met Arie en Henriette en een deel van Nieuwstraat 1 wezen snoezelen. Arie genood er duidelijk van en werd er rustig van. We legden hem in de schommelstoel met uitzicht op wat de vloeistofprojector op de wand toverde en op de snoezelbuizen. Het ballenbad, waar Henriette je later in legde, vond je minderl Je probeerde telkens een bal in je mond te nemen. Best eng.
Volgende week vrijdagmiddag hopen we naar de nieuwe musical te gaan van “Ongewoon gaaf”. We hebben er zin in!
