Ziekenhuis
Maandag 5 september werden we ’s ochtends al bijtijds gebeld door arts Danielle, dat de ambulance was gebeld voor jou. Je had ’s ochtends, vóór de zorg bij je kwam, overgegeven en nadat Henriette je verzorgd had, kreeg je een toeval, waar je zelf niet goed doorheen kwam. Na 2x de noodmedicatie gegeven te hebben, werd de arts gebeld. Je saturatie daalde in korte tijd en ze stuurde je in naar het ziekenhuis.
Na op de spoedeisende hulp bekeken te zijn, werd besloten je op te nemen op de IC. Je kwam weer aan de beademing te liggen, omdat het je niet lukte zelf voldoende zuurstof binnen. te krijgen. Je rechterlong was wit op de foto, wat betekent dat daar een flinke ontsteking zit. Toen wij ’s avonds kwamen, was je toestand nog verslechterd; er was al naar ons huis gebeld, met de mededeling, dat je op een zandbed moest worden gelgd. toen we bij je kwamen stond dr Knook al met een ernstig gezicht bij Arie; er werd 100% zuurstof toegediend en nog was het zuurstofgehalte in het bloed nog steeds niet optimaal. Je lag op je buik wat een heel vreemd gezicht is, erg onnatuurlijk, want het ziet eruit of je geen zuurstof kunt krijgen, maar door de buis gaat dat natuurlijk wel.
De zuster vroeg of Arie ook broers en zusters heeft en zei dat het misschien goed was hen te vragen nog even te komen. We schrokken daar van en hebben hen gelijk laten weten hoe het er met Arie voorstond. Ze kwamen allemaal kijken, Wilco en Robin weren door Peter Jan opgehaald. Zelfs Mirjam kwam terug uit Nijmegen, wat een hele aanslag op haar energie is, zeker nu ze nog maar net is begonnen in Nijmegen. Peter Jan haalde haar in Ede-Wageningen van de trein.
Gelukkig ging het in de loop van de avond beter en kon het zuurstofpercentage worden teruggezet naar 50%.